Tientallen jaren lang al spelen we in bands, meestal met dezelfde groep muzikanten. Tientallen jaren lang nemen
we op wat we spelen. De legendarische bollenschuur in Hillegom gaf ons ruimte tot eindeloos uitproberen, vijlen
en schaven. Na sloop van ons knusse muziekholletje bleven we de daar aangeleerde werkwijze hanteren, nu meestal
in de oefenkelders van Merleyn in Nijmegen.
In vele opeenvolgende en parallelle incarnaties van steeds dezelfde band, zijn we in een genadeloos tempo
nummers blijven vastleggen. Ook nu nog. Spelend werden we muzikanten, tapend hebben we leren opnemen.
In de loop der jaren namen medemuzikanten andere afslagen, gingen andere dingen doen dan muziek maken. Maar
samen spelen blijft één van de mooiste dingen die er zijn, dus wij gaan met veel plezier door.
Behalve liedjes opnemen willen we op deze pagina’s de verhalen achter de liedjes vertellen.
“Iedere week een verhaaltje.”
Jeroen de Haan en Martijn Rutte,
Nijmegen/Amsterdam, 28 oktober 2023
ijn collega Cor was software-architect en een zeer precies man. Details kregen van hem net zoveel aandacht als hoofdlijnen en hij rustte niet, voordat hij zijn gesprekspartner ervan had overtuigd dat alles even belangrijk was en in gelijke mate onderzocht moest worden. Veel collega's liepen daarom met een boogje om hem heen. Dat zei in mijn ogen niet alleen iets over Cor, maar net zo goed over de collega's. Dat waren mensen zoals Ron, die ik wel eens toevoegde: "Duiken Ron, er komt werk aangevlogen!" Cor en ik konden het met elkaar vinden. Ik kreeg zo nu en dan een hoofdpijntje van zijn nauwgezetheid, maar waardeerde die ook. Een gedreven man die het goed wilde doen.
Op zekere dag wandelde ik het kantoor binnen met mijn Fender Telecaster op de rug. Cor was direct geïnteresseerd. Niet zozeer in de muziek, als wel in de techniek. Hij vertelde dat hij thuis onderdelen had liggen van talloze buizenversterkers, sommige stammend uit de jaren zestig, toen hij als jongetje was begonnen met verzamelen. "Ik wil er nog altijd een keer een versterker van bouwen, volgens een originele bouwplaat uit de jaren zestig. Heb jij geen versterker nodig? Dan bouw ik er eentje voor je." Ik dacht na. Als ik mijn Kustom-versterker (zie ook verhaaltje Optreden met zere billen) zou verkopen en ook mijn kleine Peavy-bakje en het laatste geld van mijn Robeco-spaarrekening afhaalde, had ik een aardig bedrag liggen. "Ik hoef er niet aan te verdienen, ik wil alleen de materialen vergoed." Ik hapte toe.
Verder lezen? Klik dan snel HIER
Eerdere afleveringen:
1. Hoe het begon in de bollenschuur: Tunnelfist met Pity
2. Muziek, liefde en spelplezier: NS Dansorkest met Altijd Bij Jou Zijn
3. Een ander geluid: Zahnfleisch met Bunker Van De Dood
4. De invaller: Life To Us met Close To What I Want
5. Opgesloten in een kamer en groot in Zitterd: Tunnelfist met Berlin
6. Ik ken nog wel een goeie zangeres: NS Dansorkest met Neem Me Mee
7. In het grotje van Nico: Tunnelfist met Faggot Queen en Second Coming
8. Hij speelde in een boyband: Zahnfleisch met Blijf Jij Maar Lekker Thuis, live in Orpheus, Apeldoorn
9. Wat is onze diepe drijfveer? Tunnelfist met Revival, NS Dansorkest met Mijn Nieuwe Vriendin en Life To Us met Football
10. Het moest er een keer van komen: NS Dansorkest met De Zweep
11. We kunnen optreden in Berlijn. Tunnelfist met Kompromislos
12. Het conceptalbum: Zahnfleisch met Hollander In Amerika
13. Optreden met zere billen: Tunnelfist met Calling From The Desert (Live at De Hoeve)
14. Met zijn allen in een sporthal: Life To Us met Sure
15. Amén! Tunnelfist met Underground
16. Nooit meer samen met Jos: Tunnelfist met Six Done
17. Optreden met een filmpje: Zahnfleisch met Tina en Dwars Vandaag (Live in Nederland)
18. Vlieguren maken met René Tiemessen: Life To Us met Delirious
19. De pijn van voetbal: Magicians met 1944
20. Groot in de IJmond: Magicians met Daytime
21. De studio in: Magicians met Miracle
22. Met zijn allen rukkend aan het stuurwiel: Tunnelfist met New Moon
23. Nathan de zoon van Satan: NS Dansorkest met Duivelsbloed en Zahnfleisch met Nooit Meer Slapen